Na moeders zorg en vaders gebod volgt het oordeel van het schoolplein. Citotoetsen en studieadvies bepalen vaak onze instroom in het scholingssysteem. Je diploma je toekomst. Uit stage volgt je eerste baan. Vaak pakt het aanvankelijk nog best leuk uit ook.
Het is in ieder geval nieuw en anders. De toekomst lijkt te gloren. Maar een knappe jongen waar het vroeg of laat niet aan gaat knagen. Is dit nou wat ik écht wil? Er kan zo veel, hoe weet ik dat ik de juiste keuzes maak?
Veel mensen zie ik in een impasse komen waarbij ze vooral re-actief omgaan met de dingen die op hun pad komen. Na een korte periode van schijn vrijheid zijn we nog steeds afhankelijk. Van de baas, de hypotheek, van wat de maatschappij ons oplegt en het oordeel van anderen. Dit zuigt energie.
Het lijkt zo moeilijk zelf ergens voor te gaan staan. Om een droom te hebben en die te realiseren. Om jezelf te zijn. Om schijt te hebben aan wat anderen van je vinden.
Stiekem bewonderen we mensen die dat wel doen. Die authentiek zijn. Die vol overgave ergens voor gaan. "Ach had ik ook maar een passie…"
Toch is onafhankelijk en authentiek in het leven staan niet zo ingewikkeld.
Het betekent eigenlijk alleen maar dat je leeft vanuit een centrum in jezelf waar je contact mee hebt. Of anders gezegd: dat je weet wie je bent, waar je voor staat en dat je daar op een integere, proactieve manier naar handelt.Dát is vrijheid: pro actief vanuit dat centrum leven. Het is de kern van het antwoord op de vraag: "Wat wil ik nou eigenlijk"?
Als loopbaan- en life coach wil ik dit met je onderzoeken. En ik weet zeker dat we het vinden ook. Het zit er namelijk al in, we hoeven alleen nog maar wat ‘rommel’ weg te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten